edit: miły małżeński dialog o trzeciej nad ranem

Dwie urodzinowe, skromne kartki dla podrośniętych dzieci powstały w pięć sekund, czyli jakieś 3 godziny łącznie ze sprzątaniem miejsca pracy. Wydaje mi się, że nawet więcej czasu zabrało mi rozkładanie i składanie sprzętu oraz myślenie niż sama twórcza praca, ale to chyba norma u wszystkich.

PS. Jak ja nie lubię się spieszyć! Moim hymnem powinna być piosenka Maanamu: Nie poganiaj mnie, bo stracę oddech :D
O! Uderz w stół, a nożyce się odezwa- zza pleców  doleciał mnie właśnie mężowski, karcący głos: te! trzecia godzina jest!
ja: ehe!